Silnik hydrauliczny
Silnik hydrauliczny ? silnik zamieniający energię potencjalną lub / i kinetyczną cieczy w energię mechaniczną. Zasada jego działania jest odwrotnością pracy pompy hydraulicznej ? zamienia on wysokie ciśnienie na siłę mechaniczną w ruchu obrotowym. Elementy robocze są takie same jak w pompie hydraulicznej, dlatego też stosowane są silniki hydrauliczne zębate i wielotłoczkowe. Konstrukcja silnika pozwala na wykorzystanie go jako urządzenia zasilającego. Wytwarza on wtedy ciśnienie niezależnie od kierunków obrotów wałka napędowego.
Silniki hydrauliczne dzielÄ… siÄ™ na:
silniki hydrostatyczne, w których na energię mechaniczną zamieniana jest energia potencjalna (ciśnienia) cieczy,
silniki hydrokinetyczne, w których na energię mechaniczną zamieniana jest energia kinetyczna (przepływu) cieczy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_hydrauliczny
Pompy wielotłoczkowe
Pompa wielotłoczkowa jest urządzeniem hydraulicznym używanym głównie w napędach hydraulicznych. Pompa wielotłoczkowa składa się z kilku lub kilkunastu małych pomp tłokowych umieszczonych w jednym korpusie. Pompy wielotłoczkowe dzielą się na promieniowe (rys. 1) i osiowe (rys. 2). W obydwu przypadkach zasada działania jest ta sama. Tłoczki pompy (1) umieszczone w korpusie (2) opierają się na pochylonej tarczy (3) (w pompie osiowej) lub na mimośrodowym pierścieniu (3) w pompie promieniowej. Obrotowy ruch pierścienia lub tarczy wymusza ruch posuwisto-zwrotny tłoczków co powoduje zasysanie i tłoczenie cieczy. Pompy wielotłoczkowe nie są wyposażone w zawory. Ich rolę spełniają tarcza rozdzielcza (4) w pompie osiowej lub wałek rozdzielczy (4) w pompie promieniowej. Obracają się wraz z pierścieniem lub tarczą przyłaczając przestrzenie robocze cylinderków na przemian do przewodu ssawnego (5) lub tłocznego (6).
Fakty z Wiki - układ pompowy
Układ pompowy stanowi pompa lub bateria pomp wraz z rurociągami ssawnym i tłocznym.
Ogół elementów funkcjonalnie ze sobą powiązanych, które jako całość przeznaczone są do wykonywania ściśle określonych zadań, określone parametry i właściwości można nazwać układem pompowym. Odporność chemiczną układu wyznacza odporność chemiczna najsłabszego elementu układu.
Parametrami układu pompowego są wysokość podnoszenia H, wydajność Q oraz moc P.
Wysokość podnoszenia H mierzona jest przyrostem wysokości ciśnienia, położenia i prędkości cieczy pomiędzy wlotem a wylotem pompy. Wysokość podnoszenia mierzona jest w metrach. Wysokość podnoszenia oznacza maksymalną wysokość na jaką ciecz można przepompować, mierzoną względem poziomu w zbiorniku ssawnym pomijając straty przepływu w rurociągach. W przypadku długich rurociągów poziomych z wysokości podnoszenia pokazuje na jaką odległość można przepompować ciecz i jest ona sumą zmiany wysokość rurociągu i strat przepływu które są liniową funkcją długości rurociągu.
Wydajność (natężenie przepływu) Q oznacza ilość cieczy, jaką układ pompowy przepompowuje w jednostce czasu.
Moc układu pompowego jest iloczynem wysokości podnoszenia H i wydajności Q.
Jeżeli w układzie pompowym główna pompa wymaga zalewania, stosuje się w nich zalewanie grawitacyjne wykorzystując ciecz zgromadzoną w rezerwowym zbiorniku położonym ponad poziomem pompy lub dołącza się do instalacji dodatkową pompę rozruchową, samozasysającą o małej wydajności. Innym, rzadziej stosowanym rozwiązaniem, jest zastosowanie strumienicy do zalewania pompy głównej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Uk%C5%82ad_pompowy