Podróż busem do pracy za granicę

nia i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów

Podróż busem do pracy za granicę

Konstrukcja autobusu - historia

Poprzednikami autobusów w drogowym transporcie pasażerskim były dyliżanse i omnibusy ciągnięte przez konie. W niektórych krajach (Wielka Brytania i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój parowych omnibusów zablokowała tzw. ustawa o czerwonej fladze (Red Flag Act), praktycznie zakazująca ich używania.

Wynalezienie silnika spalinowego pod koniec XIX wieku umożliwiło powstanie omnibusów spalinowych ? czyli autobusów (auto ? sam, bus ? końcówka łacińskiego przypadku ze słowa omnibus = dla wszystkich, dosłownie ? wszystkim). Pierwsze konstrukcje (pierwotna nazwa Automobil-Omnibus, następnie Auto-Omnibus) powstały w firmie Benz na początku jej istnienia i w 1895 roku podjęły komunikację w Niemczech. Pierwsze autobusy powstawały przez zabudowę kabiny pasażerskiej na podwoziu samochodu ciężarowego i były napędzane silnikami o zapłonie iskrowym. Trzecia ? po fabrykach Daimlera i Benza ? niemiecka fabryka pojazdów silnikowych, Stoewer w Szczecinie była pierwszą fabryką autobusów4 sensu stricto. Produkcję rozpoczęto tam w latach 1899?1900. Wykonywano wtedy m.in. podwozia na eksport, karosowane w miejscu dostarczenia.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Historia_konstrukcji


Ikarus - kilka faktów

Ikarus ? przedsiębiorstwo specjalizujące się w produkcji autobusów. Jego główna siedziba mieści się w Budapeszcie na Węgrzech. Autobusy produkowane są w Székesfehérvár. Ikarus należał do 2006 roku do koncernu Irisbus.

W 1913 roku przedsiębiorstwo skupiło się głównie na budowaniu samochodów i podczas I wojny światowej miało spore zyski. W 1927 roku Ikarus wygrał międzynarodowy przetarg i dostarczył 60 krótkich autobusów. Ok. 1933 roku Ikarus zaczął mieć problemy finansowe, przez co przerwał produkcję wielu modeli pojazdów. W 1935 roku przedsiębiorstwo wznowiło produkcję i całkowicie funkcjonowało podczas II wojny światowej. 23 lutego 1949 roku Ikarus połączył się z producentem samolotów Ikarus Gép és Fémgyár Rt.

W 1955 i 1956 roku nowe modele (Ikarus 620, 630 i 31) rozpoczęto sprzedawać w Chinach, Birmie oraz Egipcie. W 1962 roku Ikarus sprzedał za granicą 8000 autobusów. W 1970 roku firma zajęła drugie miejsce na targach Expo w Monako. Dzięki tej nagrodzie pokazała swoją pozycję w Europie. W latach 70.-90. Ikarus eksportował na Kubę autobusy i części zamienne, które były tam wykorzystywane do produkcji autobusów Girón. W 1971 roku przedsiębiorstwo wyprodukowało swój 100 000. autobus, a z każdym rokiem transakcje były coraz większe. W 1973 roku koncern Ikarus stał się czwartym pod względem wielkości producentem na świecie, ale pojawił się problem braku surowców, przez co dostawy znacznie się opóźniały. Największym importerem Ikarusów były Niemcy, lecz po połączeniu NRD i RFN zyski spadły o 10%.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ikarus


Historia autobusów w Polsce

W Polsce pierwsze autobusy budowano w okresie międzywojennym w zakładach Ursus. Były to niewielkie pojazdy na podwoziu lekkiej ciężarówki, nienadające się do obsługi większych miejscowości. Ze względu na ograniczenia importowe, powstające wówczas firmy autobusowe zmuszone były sprowadzać z krajów zachodnich duże podwozia autobusowe (np. Leyland) i budować karoserie we własnym zakresie (powszechnie stosowano wówczas karoserie drewniane z blaszanym poszyciem).

Po 1945 produkcja autobusów władze postanowiły rozwinąć dwa duże zakłady w Jelczu i Sanoku. W Jelczu budowano autobusy miejskie i pojazdy na licencji zagranicznej (czechosłowacka Škoda 706, później francuski Berliet, opracowano także hybrydę francuskiego nadwozia z węgierskim podwoziem Ikarusa 260). Sanocka wytwórnia wyspecjalizowała się w midibusach (kolejne wersje autobusów San, później bardzo udany Autosan H9), przeznaczone na trasy dalekobieżne.

Największą polską marką autobusów jest Solaris Bus & Coach, fabryka produkująca nowoczesne autobusy podmiejskie, miejskie i turystyczne, powstała na bazie istniejącej wcześniej montowni firmy Neoplan.

W Polsce swoją działalność także prowadzi firma MAN Bus Sp. z o.o. ? spółka należąca do koncernu MAN, specjalizująca się w produkcji autobusów miejskich. Posiada dwa zakłady produkcyjne: finalny w Sadach w gminie Tarnowo Podgórne koło Poznania, oraz zakład produkujący szkielety stalowe autobusów, podwozia autobusowe i podzespoły do nich w Starachowicach.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Autobusy_w_Polsce