Stawrdnienie rozsiane - metody rozpoznawcze
Z uwagi na bogatą symptomatologię stwardnienia rozsianego brak jest swoistego testu, badania laboratoryjnego czy neuroobrazowego, które mogłoby pozwolić na jednoznaczne postawienie diagnozy. Jednocześnie wraz z postępem w leczeniu modyfikującym przebieg choroby konieczne stało się sprecyzowanie schematów diagnostycznych pozwalających na wczesne postawienie diagnozy i wdrożenie stosownej terapii.
Pierwsze przyjęte kryteria opublikowano w 1965 roku na podstawie prac Panel on the Evaluation of Experimental Trials of therapy in Multiple Sclerosis pod kierunkiem George'a A. Schumachera. Zawarta w nich konieczność udowodnienia rozsiania objawów choroby w czasie i przestrzeni oraz zastrzeżenie wykluczenia innych możliwych i lepiej tłumaczących objawy przyczyn choroby, stanowią podstawę kolejnych zaleceń diagnostycznych i obowiązują do dziś.
Opublikowane w 1983 roku kryteria Posera opierały się przede wszystkim na analizie przebiegu występowania kolejnych rzutów. Najważniejszym badaniem dodatkowym było badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Na tej podstawie pacjentów można było zakwalifikować do jednej z pięciu grup:
Klinicznie pewne SM (wystąpienie dwóch rzutów choroby z objawami z dwóch ognisk)
Wsparte badaniami laboratoryjnymi pewne SM
Klinicznie prawdopodobne SM
Poparte laboratoryjnie prawdopodobne SM
Nie SM
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kryteria_McDonalda
Leczenie SM ? jakie leki?
Trzeba przyznać, że całkowite wyleczenie pacjenta cierpiącego z powodu stwardnienia rozsianego jak do tej pory nie jest możliwe. Jest to niewątpliwie bardzo przykre, gdyż na tą chorobę zapada z roku na rok coraz więcej osób. Co więcej, chorzy muszą właściwie przez całe życie borykać się z powracającymi atakami choroby i pojawianiem się coraz to nowych jej objawów. Aby ulżyć im w tym cierpieniu naukowcy ciągle pracują nad tą niezgłębioną jeszcze dziedziną medycyny.
Współczesna medycyna poczyniła pewne kroki w rozwoju metod pozwalających na uniknięcie przykrych objawów stwardnienia rozsianego, jednak nawet nowe leki, które są obecnie dostępne na rynku nie gwarantują całkowitego pożegnania się z tą chorobą. Potrzebne są kolejne badania i tworzenie coraz to bardziej zaawansowanych lekarstw.
Pomoc finansowa dla osób chorych na stwardnienie rozsiane
Osoby chore na stwardnienie rozsiane mogą liczyć na otrzymanie bardzo kompleksowej pomocy. Jedną z form takiej pomocy jest oczywiście pomoc lekarska świadczona przez neurologów i lekarzy pokrewnych specjalności. Osoby chore na stwardnienie rozsiane mogą liczyć także na pomoc psychologiczną.
Jest ona dla nich bardzo ważna, ponieważ żyją one ze świadomością posiadania nieuleczalnej choroby, a poza tym do objawów stwardnienia rozsianego może należeć powracająca depresja czy obniżony nastrój. Dlatego dobry psycholog może pomóc w leczeniu stwardnienia rozsianego. Równie ważna jest dla osób chorych na stwardnienie rozsiane pomoc finansowa. Dzięki niej mogą one spokojnie się leczyć i nie muszą martwić się z powodu częstszych urlopów zdrowotnych.